[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Pierre-Jean Jouve
Ο αποχαιρετισμός του Ορφέα
Μετάφραση: Χριστόφορος Λιοντάκης
Πράγματα στοιβαγμένα από καιρό στη μνήμη μου
γυμνά δαιμονόληπτα εφευρήματα της ψυχής μου
που με τα δάκρυά μου επικοινωνείτε
κόρες αγαπημένες του ήλιου του χρόνου και του αίματος
τόποι ολόκληροι με εξαίσια ομοιότητα
αντικείμενα ιερά όσο και το βλέμμα μου που σας ακουμπά
μνημεία δόξας και όρη φευγαλέα
αδελφές μου! Ερημιές του νου μου
οικείες από καιρό στην κάμαρα που ευωδιάζει ξύλο
συνήθεια του απέραντου και παράξενου ουρανού
μουσικές μυστική κατάκτηση του χαμένου ήχου
και σεις πρωταρχικές
πηγές κνήμες λαγόνια χέρια και μαστοί
τάφοι βαθείς τα μάτια κάτω από τις πλούσιες κόμες
αντίο, σας βίωσα για πάντα! Φεύγω πρέπει να πεθάνω
να πέσω στο διάστημα, στο ξεχασμένο διάστημα
την έμπλεη από σας καρδιά μου να αποθέσω
στον πιο απαίσιο βόρβορο και κάτω από το χώμα της ασκήμιας
να αναστηθώ.
1937
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. 1998. Ορφέας και Ευρυδίκη στην ποίηση του εικοστού αιώνα. Επιλογή κειμένων Ελένη Βαροπούλου. Αθήνα: Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
