Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Γιάννης Ρίτσος

Ο πρώτος βωμός του Απόλλωνα


Ούτε οι θεοί τη μοναξιά δεν την αντέχουν, — όταν ο Απόλλων
γύρισε στην Αλίαρτο νικητής του Πύθωνα, κι έχτισε μόνος
τον ίδιο του βωμό στο ιερό δάσος, πλάι στην κρήνη της Τελφούσσας,
έστρεψε ολόγυρα το βλέμμα — ούτε ψυχή· — κυρίαρχος του τόπου,
ω, ναι, αλλά μόνος (συλλογίστηκε)· — ποιός θα τον λειτουργήσει;
ποιός θα χαρεί τις μυστικές του ρήσεις; και, προπάντων,
την πλούσια κόμη του, ριχτή στους ώμους του, ποιός θα θαυμάσει;

Έτσι, υποχρέωσε το πρώτο πλοίο που περνούσε για την Πύλο
να προσαράξει μπρος στην Κρίσσα, στον αμμώδη βυθό της
και κράτησε για φύλακες του ναού του και προφήτες του, εκείνους
που απ’ την πολύδεντρο Κνωσό αρμενίζανε για να πουλήσουν
καπνά και λάδι, — έστω κι αν ήταν μικρέμποροι, ανίδεοι νέοι
κι απλοϊκοί κουπολάτες.
Έτσι γένηκε. Κι αυτοί αγλαΐσαν
τον πρώτο του Απόλλωνα ναό, κουτσά στραβά ερμηνεύοντας
τους μεγάλους χρησμούς του. Το άγαλμα εκείνο, στο μουσείο,
τον δείχνει μ’ ένα δίβουλο χαμόγελο ευτυχίας κι επιείκειας.

Καρλόβασι, 8.VΙ.69

Γιάννης Ρίτσος. 1972. Πέτρες. Επαναλήψεις. Κιγκλίδωμα. Αθήνα: Κέδρος. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.