[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιάννης Ρίτσος
Στη χώρα των Βεβρύκων
Όταν αράξαν στη Μυσία, παράτησε στην αμμουδιά το σπασμένο κουπί του
και τράβηξε στα ενδότερα, ψάχνοντας για το κατάλληλο δέντρο
να φτιάξει ένα καινούργιο κουπί. Τότε ακριβώς χάθηκε ο Ύλας. Όλη μέρα
ερεύνησε την περιοχή βήμα το βήμα — όχι για δέντρο τώρα,
μα για το φίλο του. Σα νύχτωσε καλά, κι έπαιξε τ’ άστρο
με τον ίσκιο της πλώρης στα ρηχά, μπήκανε οι ναύτες στο καράβι
ύστερ’ από τις συμβουλές του Κάλαη, του Γλαύκου και του Ζήτη
και ανοίχτηκαν στο πέλαγος, αφήνοντας μονάχους
τους δυο συντρόφους τους (τον έναν μάλλον — μια κι ο Ύλας χάθηκε).
Μα ίσως να τα ’χαν συμφωνήσει οι δυο τους από πριν. Κι ίσως επίτηδες
να ’σπασε το κουπί του — αυτό που τώρα κείτονταν στ’ ακροθαλάσσι
λάμποντας στην αστροφεγγιά με ανεξιχνίαστη ακτινοβολία.
Σάμος, 16.Ι.65
Στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.
