Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Άρης Αλεξάνδρου

Χαιρεφών προς Πίνδαρον


Χαράζοντας τους στίχους σου
πιέζεις δίχως να το θέλεις στο κερί
το χρυσό σου δαχτυλίδι.
Οι τηλαυγείς ωδές σου
επιχρυσωμένες
θα διατηρηθούν
θ’ αντιγραφούν
με πλείστες όσες σημειώσεις
με αποκαταστάσεις διφορουμένων λέξεων
με λεπτομερή καταγραφή όλων των ταλάντων
που ζήτησες και έλαβες ως αντιμισθία.
Όλοι όσοι συνηθίσαν ν’ αγοράζουν
τις θέσεις τα παράσημα τη δόξα
θα σ’ ανακηρύξουν ταλαντούχο ποιητή.
Αυτά που γράφω γρήγορα θα λιώσουν
σαν τις σάρκες
όμως αν τύχει και σωθούν λίγες αράδες
όπως σώζεται στη σκόνη του κρανίου μια σιαγόνα
οι παλαιοντολόγοι θα μπορέσουν ν’ αποκαταστήσουν
την ανθρώπινη μορφή μου.

Άρης Αλεξάνδρου. 1978. Ποιήματα (1941-1974). Αθήνα: Καστανιώτης.