[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Νικόλαος Κάλας
Κάστωρ και Πολυδεύκης
Η ορατότης του μητρικού θανάτου εδέσποζε
γνώσεις και παιχνίδια δεν την καλύπτανε
ανδρωθήκαν· αντικατεστάθη η συνείδηση
χρώμα και έκφραση σμίγουν τα χείλη των διδύμων
το φως αυτής της παράφορης αγάπης τυφλώνει και τους άλλους
τις αιωνίως θνητές προλήψεις των
ο τύμβος σκεπάστηκε με επιγραφές ερώντων
πάνε πια οι προσευχές και οι δεήσεις για τη μάνα
η στοργή της εκκολάφθη πάλι, ολάκερη ξαναζεί μες στα φιλιά των.
Νικόλαος Κάλας 1977. Οδός Νικήτα Ράντου. Αθήνα: Ίκαρος. [1η έκδ.: Νικήτας Ράντος. 1934. Τετράδιο Γ΄. Αθήνα].
