Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Τετράδιο Γ΄, που ο ποιητής δημοσίευσε με το ψευδώνυμο Νικήτας Ράντος σε πλακέτα το 1934. Η χρήση του μύθου αποτελεί το υπόστρωμα του ποιήματος, του οποίου το ψυχαναλυτικό φορτίο είναι προφανές. Η ποιητική εστίαση εντοπίζεται στον ομοφυλόφιλο έρωτα των Διόσκουρων και στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα με τη μητέρα τους Λήδα, ενώ χαρακτηριστική είναι και η αντίθεση θανάτου και αθανασίας. Το θέμα του ποιήματος—η αντιπαραβολή ανάμεσα στον παράφορο άνευ ορίων έρωτα και στις προκαταλήψεις που δεσμεύουν τους ανθρώπους— είναι υπερρεαλιστικό, ενώ υπάρχουν και χαρακτηριστικοί υπερρεαλιστικοί δείκτες (απουσία εικόνων, απουσία στίξης, ασύνδετη ροή λόγου). Ωστόσο, η πραγμάτωσή του υπερρεαλισμού δεν είναι καθαρή, αν και γενικότερα το ποίημα εντάσσεται στο πλαίσιο της υπερρεαλιστικής αναθεώρησης της ισχύουσας ηθικής. Τέλος, στο ποίημα εισάγεται το θέμα του διχασμού, που αποτελεί προανάκρουσμα της έννοιας του υπερρεαλιστικού «ανδρογύνου», όπως αυτό εμφανίζεται στη μεταπολεμική θεωρία του Κάλας (Καραδήμα, 2006: 444–445, 724).