[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Αγγέλα Καστρινάκη
Ο όρος της πίστης
Όταν ο Οδυσσέας έφυγε για είκοσι εβδομάδες
στο εξωτερικό, καλεσμένος να δώσει διαλέξεις σε
διάφορα Πανεπιστήμια,
η Πηνελόπη μαζεύτηκε στο σπίτι.
Έπαψε να πηγαίνει στον κινηματογράφο ή στα
ταβερνεία και επίσης διέκοψε την αλληλογραφία της με
τον Θ. Αυτός, με τη δική του λογική, νόμιζε πως τώρα
θα ενισχυόταν η επικοινωνία τους και πως θα βλέπονταν
συχνότερα. Η Πηνελόπη όμως σπανίως είχε διάθεση να
βγει και τότε επισκεπτόταν μια αδελφική
φίλη και τους κουμπάρους της.
Τώρα αλληλογραφούσε σχεδόν καθημερινά με τον
Οδυσσέα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Του εξέθετε την καθημερινή ζωή, τις σκέψεις και τα
όνειρά της.
Άλλωστε, αυτή την εποχή, μονάχα εκείνον έβλεπε
στον ύπνο της.
Ο Οδυσσέας, αυτός, έκανε μερικές ατελέσφορες
προσπάθειες «να περνάει καλύτερα», όπως έλεγε, εκεί
στο εξωτερικό. Σε κρίσεις φλυαρίας (τον είχε, αλήθεια,
φάει η μοναξιά), εξομολογιόταν στην Πηνελόπη τις
απόπειρές του να προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιας
μεταπτυχιακής φοιτήτριας — απόπειρες που απέτυχαν,
γιατί η εν λόγω νέα παρακολουθούσε ταινίες
επιστημονικής φαντασίας (με μούμιες
που ανασταίνονταν) το σαββατόβραδο και την επομένη,
εννιά η ώρα το πρωί, έσπευδε στην πρωινή λειτουργία
της ορθοδόξου εκκλησίας, κάτι που ξεπερνούσε τις
ικανότητες του Οδυσσέα να
παρακολουθήσει τις νοοτροπίες και τους ρυθμούς
της νεολαίας.
Η Πηνελόπη πάντως του έκανε πικρά παράπονα για τις
απόπειρές του αυτές,
καθώς και για τη φλυαρία του.
Έτσι έμεινε πιστή για είκοσι ολόκληρες βδομάδες.
Για είκοσι βδομάδες, μοναδική της σκέψη
ήταν ο Οδυσσέας που έλειπε. Μοναδική της μέριμνα,
η αλληλογραφία τους.
Τρεις μέρες πριν γυρίσει εκείνος, η Πηνελόπη γνώρισε
τον Φ.
Κι ενώ ο Οδυσσέας αγωνιζόταν να στριμώξει στις
βαλίτσες τα ατελείωτα λάφυρα απ’ τα ταξίδια του
(βιβλία κυρίως), εκείνη έβαζε τον μικρό Μάχο
για ύπνο και ξεπόρτιζε.
Η προσδοκία της επιστροφής την είχε αναστατώσει.
Δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες τον ξενιτεμένο και όρισε
τηλεφωνικά ραντεβού στον Φ· θα επικοινωνούσαν
μυστικά και θα βλέπονταν όποτε το επέτρεπαν οι
περιστάσεις.
Ναι, με το που γύρισε ο Οδυσσέας, η Πηνελόπη
απέκτησε έναν δυσκολοθώρητο φίλο.
Δεν έφταιγε εκείνη: δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς
κάποιον μακριά της.
Αγγέλα Καστρινάκη. 2002. Εκδοχές της Πηνελόπης. Αθήνα: Πόλις.
