Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Σταύρος Βαβούρης

Αγαμέμνων Ατρείδης


Η μυρουδιά από ’να πορτοκάλι
λησμονημένο πλάι στο προσκεφάλι του
θα του ’φερνε οπωσδήποτε στο νου
σκίζοντας την καρδιά του σα μαχαίρι
τους πορτοκαλεώνες του αργολικού κάμπου
που μόνο για μια μέρα στη ζωή του
πάλι θα ξανάβλεπε·

Όμως καλά να πάθει.
Μέσα στα λουτρά «οις ενοσφίσθη»
θα πρέπει να θυμήθηκε
για μια στιγμή ακαριαία
αργά και μάταια θα κατάλαβε,
ότι ούτ’ ένας βασιλιάς
δεν έχει το δικαίωμα να πικραίνει,
να εξευτελίζει αυτούς
που χρόνια —πώς και πώς— τον περιμένανε
γιατί τον αγαπήσανε πολύ
φέρνοντας παλλακίδα στο παλάτι του
χωρίς τη θέλησή της, συν τοις άλλοις
δούλα ταπεινωμένη την τρελή Κασσάνδρα
κόρη βασιλιά, όπως οι κόρες του
του Ίλου απόγονη
του Ίλου —υπογραμμίζω— του ήρωα
και πολυ-αγαπημένη ενός Θεού
του Φοίβου
του εκηβόλου Απόλλωνα.

Σταύρος Βαβούρης. 1998. Πού πήγε, ώς πού πήγε αυτό το ποίημα. Αθήνα: Ερμής.