[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Ιωάννης Γρυπάρης
Πανικός
Ο Θεός βοηθός μας και σκεπός! μες στην καρδιά την άδεια
ας έμπει ο φόβος του άγνωμοι, παιδιά και νέοι και γέροι —
Στα πλούσια Τέμπη ανάμεσα στου Αδμήτου τα κοπάδια
κοιμάται ο νέος ωραίος βοσκός στη χλόη το μεσημέρι.
Πλάι μας κάπου οι αγνώριστοι περνούν θεοί, ποιός ξέρει;
—ο θεός βοηθός μας και σκεπός, χαράημερα και βράδια—
στον ύπνο πνέει του ωραίου βοσκού ξεπνοϊσμένο αγέρι
κι άγνοιαστα βόσκουν λάγια αρνιά στα τροφαντά λιβάδια.
Βοσκός του Ολύμπου ο εξόριστος, μα όνειρα θεία κάνει:
των Ουρανίων πως οδηγάει τη θεία πομπή τού εφάνη
και τον αρχαίο, στον ύπνο του, σιγανακρούει παιάνα.
Τρόμο βαθύ σκορπούν του θείου σκοπού τα θεία τα μάγια·
το λάλο ανάβρυσμα κρατεί του βράχου η νερομάνα
και ροβολούν κατάραχα τ’ αρνιά γκρεμνούς και πλάγια!
Ιωάννης Γρυπάρης. 2001. Σκαραβαίοι και Tερρακότες. Αθήνα: Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη. [1η έκδ. 1919, Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης].
