Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στην ενότητα «Σκαραβαίοι» της συλλογής Σκαραβαίοι και Τερρακόττες και εντάσσεται στο κλίμα του παρνασσισμού. Η επίδραση των διδαγμάτων του παρνασσισμού των Heredia ή Théophile Gautier είναι φανερή στη θεματική, στη γλώσσα, στη στιχουργική, ακόμη και στους εξεζητημένους τίτλους της συλλογής. Μάλιστα τα σονέτα με τον γενικό τίτλο «Σκαραβαίοι» του Ιωάννη Γρυπάρη έκαναν, αμέσως μόλις δημοσιεύτηκαν, εξαιρετική εντύπωση για την περίτεχνη επεξεργασία τους και την πλούσια ηχηρή τους γλώσσα με τις πολλές σπάνιες λέξεις και τα νεόκοπα ή δημοτικά σύνθετα (Πολίτης, 1989: 222). Το συγκεκριμένο ποίημα είναι ένα καλοδουλεμένο σονέτο που ακολουθεί τα γνωρίσματα του παρνασσισμού, αντλώντας τη θεματική του από την αρχαιότητα. Το ποίημα αναφέρεται στον μύθο του Άδμητου, βασιλιά της Θεσσαλίας, και στην υπηρεσία που του προσέφερε ως βοσκός ο Απόλλωνας, έπειτα από διαταγή του Δία. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Δίας σκότωσε με κεραυνό τον γιο του Απόλλωνα Ασκληπιό, ο Απόλλων με τη σειρά του σκότωσε τους Κύκλωπες που είχαν ευεργετήσει τον Δία· με τη σειρά του ο Απόλλωνας τιμωρήθηκε από τον Δία για τον φόνο των αμέτοχων στον θάνατο του Ασκληπιού Κυκλώπων (Απολλόδωρος 3.10.4) υπηρετώντας ως βοσκός τον Άδμητο.