[299] Δεν αγνοείτε πιστεύω ότι άλλοι Έλληνες διάκεινται δυσμενώς απέναντί σας, ενώ άλλοι τρέφουν για σας αισθήματα βαθιάς αφοσίωσης και στηρίζουν επάνω σας τις ελπίδες τους για σωτηρία. Οι τελευταίοι λένε ότι μόνον η Αθήνα είναι πόλη, ενώ οι άλλες κώμες, και ότι θα ήταν δίκαιο να ονομαστεί πρωτεύουσα της Ελλάδας, λόγω και της έκτασής της και των πόρων και της βοήθειας που προσφέρει στους άλλους ανθρώπους, και, κυρίως λόγω του χαρακτήρα των κατοίκων της. [300] Γιατί δεν υπάρχουν πουθενά αλλού άνθρωποι ηπιότεροι, κοινωνικότεροι και καταλληλότεροι για να περάσει κανείς μαζί τους όλη του τη ζωή. Και τόσο υπερβολικοί γίνονται μερικές φορές [οι άνθρωποι αυτοί], ώστε δεν διστάζουν να λένε ότι θα προτιμούσαν να ζημιωθούν από Αθηναίο, παρά να ωφεληθούν από την ωμότητα των άλλων ανθρώπων. Οι άλλοι όμως [οι Έλληνες που διάκεινται δυσμενώς απέναντι στους Αθηναίους], διασύρουν αυτά και, παραθέτοντας τα πικρόχολα σχόλια και τις άδικες κρίσεις των συκοφαντών, κατηγορούν όλη την πόλη αποκαλώντας την ακοινώνητη και σκληρή. [301] Είναι καθήκον των σωφρόνων δικαστών να καταδικάζουν σε θάνατο τους ανθρώπους που γίνονται αιτία να λέγονται τέτοια, γιατί ντροπιάζουν πολύ την πόλη, και να ανταμείβουν εκείνους που συμβάλλουν στον εγκωμιασμό της, τιμώντας τους περισσότερο απ᾽ ό,τι τους αθλητές που νικούν στους αγώνες και τους στεφανώνουν, [302] γιατί προσφέρουν στην πόλη δόξα μεγαλύτερη και αντάξιά της. Αν στους αθλητικούς αγώνες έχουμε πολλούς αντιπάλους, στις παιδαγωγικές μεθόδους όλοι θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν ότι κατέχουμε την πρώτη θέση. Επίσης, όποιοι διαθέτουν απλώς λίγη λογική, πρέπει να εκτιμούν τους ανθρώπους που διαπρέπουν στα έργα, τα οποία προσδίδουν τιμή στην πόλη μας και όχι να τους φθονούν και να έχουν γι᾽ αυτούς αντίθετη άποψη απ᾽ ό,τι οι άλλοι Έλληνες. [303] Εσείς όμως, δεν ενδιαφερθήκατε ποτέ για όλα αυτά, αλλά παραβλέψατε τόσο πολύ το συμφέρον σας, ώστε δείχνετε μεγαλύτερη εύνοια για τους ανθρώπους που σας δυσφημούν, παρά για εκείνους που σας επαινούν, και θεωρείτε ότι εκείνοι που επισύρουν εναντίον της πόλης μας το μίσος πολλών ανθρώπων αγαπούν περισσότερο τη δημοκρατία απ᾽ ό,τι εκείνοι που κάνουν όσους συναντούν να τρέφουν φιλικά αισθήματα για την πόλη. [304] Αν λοιπόν είστε συνετοί, θα σταματήσετε αυτήν την αναστάτωση και δεν θα διάκεισθε όπως τώρα, άλλοι μεν εχθρικά προς τη φιλοσοφία και άλλοι με αδιαφορία. Αν πεισθείτε ότι η καλλιέργεια της ψυχής αποτελεί την ωραιότερη και σπουδαιότερη ενασχόληση, θα προτρέψετε τους νέους που διαθέτουν αρκετή περιουσία και τα μέσα να ζουν άνετα, να στραφούν προς αυτές τις σπουδές και ασκήσεις [305] και θα δείξετε τη συμπάθεια σας σε εκείνους που θα θελήσουν να κουραστούν και να γίνουν χρήσιμοι στην πόλη, ενώ εκείνους που ζουν κατά τρόπο χυδαίο, χωρίς να ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο, εκτός από το να απολαύσουν κατά τρόπο σκανδαλώδη την περιουσία που έχουν κληρονομήσει, τούτους θα τους μισήσετε και θα τους θεωρήσετε προδότες και της πατρίδας τους και της δόξας των προγόνων. Γιατί βλέποντάς σας οι νέοι να έχετε αυτά τα αισθήματα απέναντι στους μεν και τους δε, θα θελήσουν περιφρονώντας τη ραθυμία να ενδιαφερθούν και για τον εαυτό τους και για τη φιλοσοφία.