Αποτελέσματα για: "ὠκύς"
Βρέθηκαν 2 λήμματα [1 - 2]
-
ὠκύς[ῠ], ὠκεῖα, ὠκύ, γεν. -έος, είας, έος, Επικ. και θηλ. ὠκέᾰ, θηλ. πληθ. ὠκεῖαι, Επικ. γεν. ὠκειάων· I. 1. (συγγενές προς το ὀξύς)· γρήγορος, ταχύς, ορμητικός, σε Ομήρ. Οδ.· πόδαςὠκύς, λέγεται για τον Αχιλλέα, σε Ομήρ. Ιλ.· πόδαςὠκέα, λέγεται για την Ίριδα, στο ίδ. κ.λπ. 2. = ὀξύς, κοφτερός, σε Ανθ. II. επίρρ. -έως, σε Πίνδ., αλλά στον τύπο ὦκα —σχημ. όπως το τάχα— βρίσκεται συχνά στον Όμηρ. III. Ομαλά παραθετικά, ὠκύτερος, ὠκύτατος, σε Ομήρ. Οδ.· ανώμ. υπερθ., ὤκιστος, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
-
ὠκύ-σκοπος, -ον, αυτός που σκοπεύει με το τόξο γρήγορα· ὠκύσκοπος Ἀπόλλων, σε Ανθ.
