LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "Ἀφροδίτη"
- Ἀφροδίτη[ῑ], ἡ (ἀφρός)· I. η Αφροδίτη, Λατ. Venus, η θεά του έρωτα, λέγεται πως γεννήθηκε από τους αφρούς της θάλασσας, σε Ομηρ. Ύμν., Ησίοδ. II. 1. ως προσηγορικό, έρωτας, ηδονή, σε Ομήρ. Οδ.· Ἀφροδίτη κακῶν, απόλαυση, σε Ευρ. 2. ελκυστική ομορφιά, γοητεία, Λατ. venustas, σε Αισχύλ., Λουκ.· πρβλ. Λατ. venus.
