LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "ἀκτίς"
- ἀκτίς[ῑ], -ῖνος, ἡ, I. 1. ακτίνα, δέσμη φωτός, ακτινοβολία, λέγεται για τον ήλιο, σε Όμηρ.· ἀνὰ μέσσαν ἀκτῖνα, δηλ. από το νότιο μέρος, σε Σοφ.· ἀκτῖνες τελευτῶσαι, δύση ηλίου, σε Ευρ. 2. μεταφ., λαμπρότητα, αίγλη, δόξα, σε Πίνδ. II. όπως το Λατ. radius, η ακτίνα του τροχού, σε Ανθ. (αμφίβ. προέλ.).
