LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "ἀγήραος"
- ἀ-γήραος, -ον, Αττ. συνηρ. ἀγήρως, -ων, αιτ. ενικ. ἀγήρων και ἀγήρω· δυϊκ., ονομ., ἀγήρω· πληθ., ονομ. ἀγήρῳ, αιτ. ἀγήρως, δοτ. ἀγήρῳς (γήρας)· 1. αυτός που δεν γερνάει, που δεν παρακμάζει. 2. λέγεται για πρόσωπα, σε Όμηρ., Ησίοδ.· ομοίως και· ἀγήρως χρόνῳ, σε Σοφ. 3. λέγεται και για πράγματα, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.
