LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "συνωμοσία"
- συνωμοσία, ἡ (συνόμνυμι),· I. 1. το να είναι κάποιος μέλος συνδέσμου που συγκροτήθηκε με ορκωμοσία των μελών του, συνομωσία, μηχανορραφία, σκευωρία, σε Αριστοφ., Θουκ. κ.λπ.· ξυνωμοσία δήμου καταλύσεως, συνωμοσία για την κατάλυση της δημοκρατίας, σε Θουκ. 2. συνομοσπονδία, συνασπισμός, συμμαχία, στον ίδ. II. σώμα, σωματείο ανδρών που είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους με όρκο, πολιτικός σύλλογος ή λέσχη, εταιρεία, στον ίδ., Πλάτ.
