LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "σήμαντρον"
- σήμαντρον, τό, = σημαντήριον, σφραγίδα, βούλα, σε Ηρόδ., Ευρ.· μεταφ., δεινοῖς σημάντροισιν ἐσφραγισμένοι, δηλ. τραυματισμένοι, πληγωμένοι, σε Ευρ.
