LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "προσφιλής"
- προσ-φῐλής, -ές (φιλέω)· I. αγαπητός, αγαπημένος, τῶν ἡλίκων προσφιλεστάτῳ, σε Ηρόδ.· προσφιλέες τῷ βασιλέϊ, αγαπητοί, φίλοι, στον ίδ.· λέγεται για πράγματα, ευχάριστος, αρεστός, ευάρεστος, αγαπητός, Λατ. gratus, σε Αισχύλ., Σοφ. II. Ενεργ., λέγεται για πρόσωπα, αυτός που έχει καλή διάθεση, ευχάριστος, διατεθειμένος ευνοϊκά, ευμενής, σε Σοφ., Θουκ.· επίρρ. -λῶς, ευχάριστα, ευμενώς, σε Σοφ.· προσφιλὴς ἔχειν τινί, διάκειμαι ευμενώς απέναντι σε κάποιον, σε Ξεν.
