LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "προσάντης"
- προσ-άντης, -ες (ἄντην), I. αυτός που υψώνεται ενάντια σε, ανωφελής, απότομος, απόκρημνος, Λατ. adversus, σε Πίνδ., Θουκ. II. 1. μεταφ., δύσκολος, δυσχερής, ενάντιος, σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ. 2. λέγεται για πρόσωπα, ενάντιος, εχθρικός, τινί, σε κάποιον, σε Ευρ.· προσάντης πρός τι, είμαι ενάντιος σε κάτι, σε Ξεν.
