Γραφικό

LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας

(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)

Αποτελέσματα για: "μακάριος"

Βρέθηκε 1 λήμμα
μᾰκάριος[κᾰ], , -ον και -ος, -ον, εκτεταμ. τύπος του μάκαρ· I. 1. λέγεται για ανθρώπους, καλότυχος, ευτυχισμένος, σε Πίνδ., Ευρ. κ.λπ.· σε προσφωνήσεις, ὦ μακάριε, όπως ὦ θαυμάσιε, καλέ μου κύριε, αγαπητέ μου κύριε, σε Πλάτ.· με γεν., ὦ μακάριε τῆς τύχης, ευτυχισμένε εσύ για το καλό σου ριζικό!, σε Αριστοφ. 2. οἱ μακάριοι, όπως οἱ ὄλβιοι, οι πλούσιοι και πιο μορφωμένοι, σε Πλάτ., Αριστοφ. II. επίρρ. -ίως, σε Ευρ., Αριστοφ.