Γραφικό

LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας

(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)

Αποτελέσματα για: "λιμήν"

Βρέθηκαν 2 λήμματα [1 - 2]
λῐμήν, -ένος, , I. λιμάνι, ενώ ὅρμος είναι το εσωτερικό μέρος του λιμανιού, όπου τα πλοία προσορμίζονται και οι επιβάτες αποβιβάζονται στην ξηρά, σε Όμηρ., κ.λπ.· στον πληθ., σε Ομήρ. Οδ., Σοφ. κ.λπ.· επίσης, με γεν. αντικ., λιμένες θαλάσσης, λιμάνια, ως καταφύγια από τη θάλασσα, σε Ομήρ. Οδ. II. 1. μεταφ., λιμάνι, καταφύγιο, σε Θέογν.· ἑταιρείας λιμήν, λιμάνι φιλίας, σε Σοφ.· λιμὴν τῶν ἐμῶν βουλευμάτων, σε Ευρ.· με γεν. αντικ., χείματος λιμήν, λιμάνι ως καταφύγιο από την καταιγίδα, στον ίδ. 2. μέρος φύλαξης ή συγκέντρωσης, αγγείο, δοχείο, ταμείο, πλούτου λιμήν, σε Αισχύλ.· παντὸς οἰωνοῦ λιμήν, σε Σοφ.· στον Οιδ. Τύρ., στίχ. 420, η σημασία φαίνεται να είναι, πώς ο Κιθαιρώνας δεν θα γεμίσει από τις φωνές σου; (λιμὴν ἔσται τῆς σῆς βοῆς;), πώς δεν θα αντηχήσει από τις φωνές σου;
λιμήνειε, γʹ ενικ. ευκτ. αορ. του λιμαίνω.