LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Αποτελέσματα για: "κληδών"
- κληδών, -όνος, ἡ, Επικ. κλεηδών και κληηδών, (κλέω)· I. οιωνός, σημάδι, προαίσθημα, προμήνυμα που περιέχεται σε λόγο ή ήχο, σε Ηρόδ., Αισχύλ. II. 1. φήμη, διάδοση, νέα, ειδήσεις, σε Ηρόδ., Τραγ.· κληηδὼν πατρός, νέα από τον πατέρα μου, σε Ομήρ. Οδ. 2. δόξα, φήμη, σε Τραγ. III. 1. επίκληση, έκκληση, προσφυγή, πατρῷαι κληδόνες, σε Αισχύλ. 2. όνομα, τίτλος, επωνυμία, προσωνυμία, στον ίδ.
