Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
λυγαριας
| Οδ. 10.166 | ...κλαδιά με βιάση ανάσπασα και λυγαριάς κλωνάρια, | κι ως τά ᾽πλεξα σκοινί,... |
λυγαριες
| Οδ. 9.427 | ...μαυρομόρικο· χωρίς να κάνω κρότο | με λυγαριές συντρείς τούς έδενα καλόστριφτες, που... |
λυγερα
| Ιλ. 18.576 | ...βροντερό αποδίπλα ποταμό, στα λυγερά καλάμια. | Βοσκοί μαλαματένιοι τέσσεροι... |
λυγερες
| Ιλ. 24.216 | ...τους Τρώες και τις Τρωάδες | τις λυγερές , και μήτε πού ᾽βαλε φευγιό και φόβο... |
λυγερη
| Ιλ. 21.242 | ...πόδια του αντιστύλι κάτωθε. Μια λυγερή φουχτώνει | τρανή φτελιά, μα αυτή... |
λυγερο
| Ιλ. 8.266 | ...ο Τεύκρος υστερνά τεντώνοντας το λυγερό δοξάρι· | κι εκρύφτη στο σκουτάρι του... |
| Ιλ. 11.669 | ...έχω | τη δύναμη που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί μου. | Νιος νά ᾽μουν, θε μου, κι... |
| Ιλ. 15.444 | ...χέρια του και το δοξάρι εκράτει | το λυγερό , και πήρε κι έριχνε βροχή στους... |
| Ιλ. 17.430 | ...πυκνά με το μαστίγι του το λυγερό να φύγουν, | και πότε αρχίναε τα... |
| Ιλ. 23.583 | ...άτια σου, και κράτα και στο χέρι | το λυγερό μαστίγι, τ᾽ άλογα που πριν με αυτό... |
| Οδ. 11.394 | ...η ανάκαρα που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί του. | Κι όπως τον είδα, τον... |
| Οδ. 13.398 | ...όλο: | Το δέρμα θα ζαρώσω τ᾽ όμορφο στο λυγερό κορμί σου, | της κεφαλής σου τα... |
| Οδ. 13.430 | ...ζάρωσε το δέρμα τ᾽ όμορφο στο λυγερό κορμί του, | της κεφαλής του τα... |
| Οδ. 21.283 | ...ανάκαρα που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί μου, | γιά μου την πήρε η... |
λυγιζαν
| Οδ. 9.500 | Τέτοια μού λέγαν, μα την πέρφανη δε λύγιζαν καρδιά μου, | μόν᾽ άλλη μια φορά... |
λυγιζε
| Ιλ. 21.52 | ...τον έπνιγε, κι ο κάματος του λύγιζε τα γόνα, | θύμωσε τότε και στην πέρφανη... |
| Ιλ. 21.270 | ...τρομαγμένος | αυτός, κι ο ποταμός τού λύγιζε τα γόνατα, ως εκύλα | με ορμή από... |
λυγιζοντας
| Ιλ. 4.113 | ...γη τ᾽ ακούμπησε και πέρασε την κόρδα | λυγίζοντάς το· τα σκουτάρια τους οι αντρόκαρδοι... |
| Ιλ. 13.618 | ...σκόνη, ομπρός του. | Κι ως έπεσε στη γη λυγίζοντας , πατώντας τον στο στήθος | παίρνει ο... |
λυγιζουν
| Ιλ. 20.227 | ...τα στάχυα ετρέχανε, χωρίς να τα λυγίζουν · | κι ως εσκιρτούσαν πα στης θάλασσας... |