LIDDELL & SCOTT
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος 2007)
Βραχυγραφίες
| = | σημαίνει ισοδύναμος τύπος |
| άγν. προέλ. | άγνωστης προέλευσης |
| Αθήν. | Αθήναιος |
| Αί. | «Αίας» (έργο του Σοφοκλή) |
| αιγυπτ. | αιγυπτιακός, -ή, -ό |
| Αιολ. | Αιολική διάλεκτος |
| Αισχίν. | Αισχίνης |
| Αισχύλ. | Αισχύλος |
| Αίσωπ. | Αίσωπος |
| αιτ. | αιτιατική πτώση |
| ακολουθ. | ακολουθείται, ακολουθούμενο |
| Αλκιδάμ. | Αλκιδάμας |
| Αλκμ. | Αλκμάν |
| αμτβ. | αμετάβατο (ρήμα) |
| αμφίβ. προέλ. | αμφίβολης προέλευσης |
| αναδιπλ. | αναδιπλασιασμός |
| Ανακρ. | Ανακρέων |
| Ανακρεόντ. | «Ανακρεόντεια» |
| αναφορ. αντων. | αναφορική αντωνυμία |
| αναφορ. πρόταση | αναφορική πρόταση |
| Ανδοκ. | Ανδοκίδης |
| Ανθ. | Ανθολογία |
| αντίθ. (προς) | αντίθετος, -η, -ο (προς) |
| Αντιφ. | Αντιφώντας |
| αντων. | αντωνυμία |
| ανώμ. | ανώμαλος τύπος |
| αόρ. | αόριστος χρόνος |
| απαρ. | απαρέμφατο |
| αποθ. | αποθετικός, αποθετικό |
| αποκομ. (τύπος) | αποκομμένος (τύπος) |
| Απολλ. Ρόδ. | Απολλώνιος Ρόδιος |
| απόλ. | απόλυτο |
| απρόσ. | απρόσωπο |
| Άρατ. | Άρατος |
| αριθμ. | αριθμητικό |
| Αριστ. | Αριστοτέλης |
| Αριστοφ. | Αριστοφάνης |
| Αρρ. | Αρριανός |
| αρσ. | αρσενικό γένος |
| αρχ. | αρχαίος, -α, -ο |
| Αρχίλ. | Αρχίλοχος |
| Αττ. | Αττικοί συγγραφείς, Αττική διάλεκτος |
| αύξ. | αύξηση |
| αυτοπαθ. αντων. | αυτοπαθητική αντωνυμία |
| Βάβρ. | Βάβριος |
| Βατραχομ. | «Βατραχομυομαχία» (έργο που αποδίδεται στον Όμηρο) |
| Βιργ. | Βιργίλιος |
| βλ. | βλέπε |
| βλ. αυτ. | βλέπε αυτόθι |
| βλ. ανωτ. | βλέπε ανωτέρω |
| βλ. κατωτ. | βλέπε κατωτέρω |
| Βοιωτ. | Βοιωτική διάλεκτος |
| γεν. | γενική πτώση |
| Γραμμ. | Γραμματικοί, Γραμματική |
| Δείν. | Δείναρχος |
| δηλ. | δηλαδή |
| Δημ. | Δημοσθένης |
| διαιρ. | διαιρετική |
| δοτ. | δοτική πτώση |
| δυϊκ. | δυϊκός αριθμός |
| Δωρ. | Δωρική διάλεκτος |
| εβρ. | εβραϊκός, -ή, -ό |
| εγκλιτ. μόριο | εγκλιτικό μόριο |
| ειρων. | ειρωνικά |
| εκτεταμ. (τύπος) | εκτεταμένος τύπος |
| ελλ. | ελληνικός, -ή, -ό |
| ελλ. αλφαβ. | ελληνικού αλφαβήτου |
| Εμπεδ. | Εμπεδοκλής |
| Ενεργ. | Ενεργητική φωνή, διάθεση, ρηματικός τύπος |
| ενεστ. | ενεστώτας χρόνος |
| ενικ. | ενικός αριθμός |
| Επιγρ. | Επιγράμματα |
| επίθ. | επίθετο |
| Επικ. | Επικός, Επικοί ποιητές |
| επίρρ. | επίρρημα |
| επιτετ. (τύπος) | επιτεταμένος τύπος |
| επιφών. | επιφώνημα |
| ερωτημ. | ερωτηματικός, -ή, -ό |
| ετερογ. | ετερογενής, ετερογενές |
| ετερόκλ. | ετερόκλιτο |
| Ευκλ. | Ευκλείδης |
| ευκτ. | ευκτική έγκλιση |
| Εύπολ. | Εύπολις |
| Ευρ. | Ευριπίδης |
| ευφημ. | κατ’ ευφημισμόν |
| Ηράκλειτ. | Ηράκλειτος |
| Ηρόδ. | Ηρόδοτος |
| Ησίοδ. | Ησίοδος |
| Ησύχ. | Ησύχιος |
| ηχομιμ. | ηχομιμητικός τύπος, λέξη |
| Θέογν. | Θέογνις |
| Θεόκρ. | Θεόκριτος |
| Θεόφρ. | Θεόφραστος |
| θηλ. | θηλυκό γένος |
| Θουκ. | Θουκυδίδης |
| Ιππ. | Ιπποκράτης |
| Ιππών. | Ιππώναξ |
| ισοδύν. | ισοδύναμος τύπος |
| Ισοκρ. | Ισοκράτης |
| Ιων. | Ιωνική διάλεκτος |
| Ιώσηπ. | Ιώσηπος |
| Καίσ. | Καίσαρας |
| Καλλ. | Καλλίμαχος |
| Κάτ. | Κάτουλλος |
| κατηγορ. | κατηγορούμενο |
| Κ.Δ. | Καινή Διαθήκη |
| κ.ε. | και εξής |
| Κικ. | Κικέρωνας |
| κλητ. | κλητική πτώση |
| κ.λπ. | και τα λοιπά |
| Κρατ. | Κρατίνος |
| κτητ. αντων. | κτητική αντωνυμία |
| Κτησ. | Κτησίας |
| Κύρ. | «Κύρου Παιδεία» έργο του Ξενοφώντα |
| Κωμ. | Κωμικοί ποιητές |
| κωμ. | κωμικός, -ή, -ό |
| Λακων. | Λακωνική διάλεκτος |
| Λατ. | Λατινικό, Λατινικά |
| λατ. αλφάβ. | λατινικό αλφάβητο |
| Λουκ. | Λουκιανός |
| Λυκ. | Λυκούργος |
| Λυκόφρ. | Λυκόφρων |
| Λυσ. | Λυσίας |
| Μανέθ. | Μανέθων |
| μέλ. | μέλλοντας χρόνος |
| Μένανδρ.. | Μένανδρος |
| Μέσ. | Μέση φωνή, διάθεση, ρηματικός τύπος |
| μεταγεν. | μεταγενέστερα |
| μεταγεν. (τύπος) | μεταγενέστερος τύπος |
| μεταφ. | μεταφορά, μεταφορικά, μεταφορική σημασία |
| Μόσχ. | Μόσχος |
| μτβ. | μεταβατικό (ρήμα) |
| μτχ. | μετοχή |
| ξέν. | ξένη (λέξη) |
| Ξεν. | Ξενοφώντας |
| Οβίδ. | Οβίδιος |
| Ομήρ. Ιλ. | Ομήρου Ιλιάδα |
| Ομήρ. Οδ. | Ομήρου Οδύσσεια |
| Ομηρ. Ύμνοι | Ομηρικοί Ύμνοι |
| ομηρ. τύποι | ομηρικοί τύποι |
| ονομ. | ονομαστική πτώση |
| οξύτ. | οξύτονος, οξύτονο |
| Οράτ. | Οράτιος |
| οριστ. | οριστική έγκλιση |
| Όρν. | «Όρνιθες» (έργο του Αριστοφάνη) |
| ουδ. | ουδέτερο γένος |
| ουσ. | ουσιαστικό |
| Παθ. | Παθητική διάθεση, ρηματικός τύπος |
| παρακ. | παρακείμενος χρόνος |
| παρατ. | παρατατικός χρόνος |
| παρεφθ. (τύπος) | παρεφθαρμένος (τύπος) |
| παροιμ. | παροιμιακά, παροιμιακός, -ή, -ό |
| παροξ. | παροξύτονος, παροξύτονο |
| πατρωνυμ. | πατρωνυμικό |
| περισπ. | περισπώμενος, περισπώμενο |
| πιθ. | πιθανόν |
| Πίνδ. | Πίνδαρος |
| Πλάτ. | Πλάτωνας |
| πλεον. | πλεοναστικά |
| πληθ. | πληθυντικός αριθμός |
| Πλούτ. | Πλούταρχος |
| ποιητ. | ποιητικά, ποιητικός τύπος, λέξη |
| Πολύβ. | Πολύβιος |
| πράγμ. | πράγμα, πράγματος |
| πρβλ. | παράβαλε |
| πρόθ. | πρόθεση |
| προπαροξ. | προπαροξύτονος, προπαροξύτονο |
| προπερισπ. | προπερισπώμενος, προπερισπώμενο |
| πρόσ. / προσ. | πρόσωπο, προσώπου |
| προσωπ. αντων. | προσωπική αντωνυμία |
| προστ. | προστακτική έγκλιση |
| πρότ. | πρόταση |
| π.χ. | παραδείγματος χάριν |
| ρημ. επίθ. | ρηματικό επίθετο |
| Ρήτ. | Ρήτορες |
| Σαλ. | Σαλλούστιος |
| σημ. | σημείωση |
| Σιμων. | Σιμωνίδης |
| σκυθ. | σκυθικός, -ή, -ό |
| Σοφ. | Σοφοκλής |
| στο ίδ. | στο ίδιο |
| στον ίδ. | στον ίδιο |
| Στράβ. | Στράβωνας |
| συγκεκ. (τύπος) | συγκεκομμένος (τύπος) |
| συγκοπτ. (τύπος) | συγκοπτόμενος (τύπος) |
| συγκρ. | συγκριτικός βαθμός |
| συλ. | συλλαβή |
| Συλλ. Επιγρ. | Συλλογές Επιγραμμάτων |
| σύνδ. | σύνδεσμος |
| συνηρ. | συνηρημένος (τύπος) |
| σύνθ. | σύνθετος (τύπος) |
| συντετμ. (τύπος) | συντετμημένος (τύπος) |
| σύστ. αιτ. | σύστοιχη αιτιατική |
| σύστ. αντ. | σύστοιχο αντικείμενο |
| τακτ. αριθμ. | τακτικό αριθμητικό |
| το επόμ. | το επόμενο |
| το προηγ. | το προηγούμενο |
| Τραγ. | Τραγικοί ποιητές |
| τρισύλ. | τρισύλλαβη λέξη |
| Τυρτ. | Τυρταίος |
| υπερθ. | υπερθετικός βαθμός |
| υπερσ. | υπερσυντέλικος χρόνος |
| υποθ. | υποθετικός, -ή, -ό |
| υποκ. | υποκείμενο |
| υποκορ. | υποκοριστικό |
| υποτ. | υποτακτική έγκλιση |
| φοιν. | φοινικική (λέξη) |
| χρησιμ. | χρησιμοποιείται, χρησιμεύει |
| Χρησμ. | σε Χρησμό, Χρησμός |
| Χρησμ. παρ’ Ηροδ. | Χρησμός παρ’ Ηροδότῳ |
| Ψήφ. | σε Ψήφισμα |
