Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Πανοπλία σε τιμή ευκαιρίας, που έμελλε να είναι η μοναδική που εξέδωσε ο ποιητής στη διάρκεια του σύντομου βίου του. Στη συλλογή αυτή «άγρυπνη συνείδηση ο ποιητής θα αναμετρηθεί με δυνάμεις σκοτεινές, μιλώντας για τη μνήμη και τον έρωτα, τη βαθιά οδύνη και το θάνατο, τη συντριβή και τη διάψευση» (Καπερνάρος, 1986: 241). Στο συγκεκριμένο ποίημα, η μοίρα του Οιδίποδα αποκτά καθολικές διαστάσεις· γίνεται η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων («Καθένας μας κι ένας πικρός ανέστιος Οιδίπους»), την οποία καθιστά τραγική η ευμεταβλητότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων, η ανθρώπινη περιπέτεια, η μετάβαση από μια κατάσταση άγνοιας στη γνώση της αλήθειας. Άλλωστε, ο ίδιος ο τίτλος του ποιήματος («Ἐν τριπλαῖς ἀμαξιτοῖς») παραπέμπει στον λόγο που εκφώνησε η Ιοκάστη, καθώς και στα στοιχεία που έδωσε για τη δολοφονία του Λάιου. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ο Λάιος σκοτώθηκε «ἐν τριπλαῖς ἀμαξιτοῖς», δηλαδή σε τρίστρατο, στον δρόμο για τη Φωκίδα· ο λόγος αυτός κάνει τον Οιδίποδα να μην είναι πια τόσο βέβαιος για τον εαυτό του, γίνεται η αρχή της αποκάλυψης της τραγικής του μοίρας, που σημαδεύτηκε από τη δολοφονία του πατέρα του και την αιμομιξία με τη μητέρα του.
«Ἐν τριπλαῖς ἀμαξιτοῖς»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1974
Στοιχεία Έκδοσης:
- Λαδάς, Νίκος. 1974. Πανοπλία σε τιμή ευκαιρίας. Αθήνα. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Νίκος Λαδάς. 1993. Άπαντα ποιητικά. Αθήνα: Καστανιώτης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Καπερνάρος, Τάσος. 1991. «Η συντριβή στο έργο του Ν. Λαδά». Περίπλους 8: 240-241. Ζάκυνθος.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία



