Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στην ανέκδοτη συλλογή Ω γη μενεξεδένια και εντάχθηκε στην ενότητα Ύμνοι και χαιρετισμοί (1903–1950) της συγκεντρωτικής έκδοσης των ποιημάτων του Σωτήρη Σκίπη Κασταλία Κρήνη. Αποτελεί έναν ύμνο στον Ορφέα, ο οποίος προσφωνείται «Βασιλιάς των Ήχων και των Ρυθμών». Ο ποιητής αναφέρεται στις μαγικές ιδιότητες της μουσικής του Ορφέα, η οποία τιθασεύει ακόμη και τα στοιχεία της φύσης, στον έρωτά του για την Ευρυδίκη, στη θλίψη που του προκάλεσε ο θάνατός της, στη συμμετοχή του στην Αργοναυτική εκστρατεία. Το ποίημα προσλαμβάνει και υπαρξιακές επεκτάσεις. Στο υπαρξιακό ερώτημα του Ορφέα «Τί θ’ απομείνει απ’ όλ’ αυτά;» ο ποιητής, μέσω της Λήθης, απαντά ότι, παρά τη ματαιότητα της ζωής, «αθάνατο θα μείνει τ' όνομά» του.