Εξώφυλλο

Αριάδνη

Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας

της Δήμητρας Μήττα

Άρης και Αθηνά

    Και οι δυο είναι πολεμικοί θεοί, ο ένας μάχεται στον πλευρό των Τρώων, η άλλη στο πλευρό των Ελλήνων. Αντίθετα, στην ασπίδα του Αχιλλέα, τα δυο αδέλφια εμφανίζονται ως θεϊκοί οδηγοί της ίδιας στρατιάς:

     

    Κι εκείνοι εβγαίναν η Αθηνά και ο Άρης αρχηγοί τους

    χρυσοί και οι δύο με χρυσά τα ενδύματα, μεγάλοι,

    όμορφοι, ωσάν αθάνατοι, με τ' άρματα και πέρα

    ξεχωριζόνταν· κι έβλεπες μικρά τα πλήθη κάτω·

    και ότ' έφθασαν όπου έπρεπε να στήσουν το καρτέρι,

    στον ποταμόν που επότιζε καθένας το κοπάδι,

    αυτού καθίσαν σκεπαστοί, με τα λαμπρά τους όπλα.

    (Όμ., Ιλ. Σ 515-521)

     

    Έξω από τον ιδεατό κόσμο της ασπίδας ο Άρης ικανοποιείται με τις σφαγές και την αιματοχυσία, χωρίς να ενεργεί με φρόνηση ή να ενδιαφέρεται για το δίκαιο των επιλογών του ή αυτών που υποστηρίζει. (Εικ. 91, 92, 93, 94)

    1. Η παρέμβαση της αόρατης, χάρη στην περικεφαλαία του Άδη, Αθηνάς έστρεψε το δόρυ του πολεμικού θεού, που πολεμούσε μπροστά στα τείχη της Τροίας μαζί με τον Έκτορα, σώζοντας τον Διομήδη και δίνοντας την ευκαιρία στον Έλληνα πολεμιστή να πληγώσει τον Άρη. Το τραύμα του περιποιήθηκε ο ίδιος ο Δίας.

    2. Στη συμπλοκή των θεών κάτω από τα τείχη της Τροίας η Αθηνά πλήγωσε τον Άρη με μια πέτρα. Ο θεός έπεσε στο χώμα και έπιασε με το κορμί του επτά στρέμματα.