[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Αθηνά Παπαδάκη
Ψυχή στο πρόσωπο
Στην Ζέφη Δαράκη
Το χέρι της
μέσ’ από χούφτες Θεού
οδηγημένο.
Αποσφράγισε.
Η ώρα των δεινών
είχε φτάσει.
Κι η δούλη
λεγόμενη Πανδώρα,
στην κοσμοχαλασιά
που άθελά της δημιούργησε
με δέος περιβάλλεται.
Με την ψυχή
στο πρόσωπο
φανερωμένη πορφύρα.
Ναι, ναι,
γιατί η πιο βαθιά πληγή
είναι η ελπίδα.
Αθηνά Παπαδάκη. 2016. Ποιήματα (1974-2014). Αθήνα: Γαβριηλίδης.
