[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Μενέλαος Λουντέμης
Σίσυφος
Πώς να την κυλήσω και τούτη τη νύχτα;
Ένας Σίσυφος έχω γίνει.
Ένας Σίσυφος που σπρώχνει τη νύχτα
μα κείνη δεν προχωρεί.
Είναι γιατί της έχουν δεμένα τα σφυρά
με μολύβια τού βαρυποινίτη.
Οι μέρες πνίγηκαν στη Δύση
πίσω απ’ τους όγκους των βουνών
που ’φραξαν το πέρασμα του ήλιου,
μην τύχει κι έρθει και σ’ εμέ το Σίσυφο
και μου χαϊδέψει τα μαλλιά,
μη μου πει «καλημέρα».
Χρόνια ρωτούσα... γιατί;
Γιατί σε μένα αυτή η τιμωρία;
Μα σήμερα το βρήκα.
Ο λόγος είναι που —
σαν ήμουνα παιδάκι—
ζωγράφιζα περιστέρια με λυτά φτερά.
Μενέλαος Λουντέμης. 1999. Τα ποιητικά του. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
