Εύα Λιάρου-Αργύρη

Άι Άι Αίας

Ἐχθρῶν δῶρα ἄδωρα κουκ ὀνήσιμα

(Σοφοκλής)

Έχει ο αγώνας τα όπλα του
και τα όπλα αγώνα.
Και στη θάλασσα της παραφοράς
ταξίδευε το σπαθί του Έκτορα
(το δώρο του εχθρού μου το ολέθριο)
μαζί με την πληγή μου
και με τη μνήμη των δακτύλων μου.

Ήθελα να σταματήσει το ταξίδι του.
Αλλά εκείνο δε με καταλάβαινε
ούρλιαζε
χτυπούσε
έσφαζε
Για τα όπλα.

Πώς ήξερε η παραφροσύνη μου να οδηγεί το χέρι μου!
Η μνήμη μου πώς μπόρεσε να λησμονήσει
το όνομά μου!

Μου έκλεψαν το θρίαμβο
Τους χάρισα τη νίκη

Με τη σημαία της δεν θα με σαβανώνει πια η δόξα.
Και αυτή η ιστορία και πάλι
θα γραφεί από τις Ερινύες της ήττας.

Ἀρ’ οὐκ Ἐρινὺς τοῦτο ἐχάλκευσεν ξίφος;

Εύα Λιάρου-Αργύρη. 1998. Το μεταξύ των ζευγμάτων. Δημόσια κεντρική βιβλιοθήκη Λεβαδειάς.