[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιάννης Ρίτσος
Μετά τη νίκη
Ο άντρας κλείστηκε στη μέσα κάμαρα.
Κρέμασε τα λάφυρα στον τοίχο, κι εκείνο
το σκουτάρι με την παράσταση του οπλίτη
που ανεβαίνει μια σκάλα. Οι γυναίκες
έμειναν στην τραπεζαρία, κοιτάζοντας
κρυμμένες κι αμίλητες πίσω απ’ τα παράθυρα
τους καρπούς τους χυμένους στο δρόμο
και τους τροχούς απ’ τα σπασμένα αμάξια.
Όταν απ’ τις Νηστές Πύλες κατέφθασε
ο αγγελιαφόρος, είχε βγει το φεγγάρι.
Άνοιξε το στόμα του· δε μίλησε· κι ακούστηκε
η μεγάλη ησυχία πάνω απ’ την πόλη
καθώς κοιμόνταν οι πολεμιστές στο ζεστό χώμα,
γυμνοί, δίπλα στα πλαγιασμένα αγάλματα.
Γιάννης Ρίτσος. 1966. Μαρτυρίες. Σειρά δεύτερη. Αθήνα: Κέδρος. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. 1989. Ποιήματα Θ΄ (1958-1967). Αθήνα: Κέδρος.
