[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιάννης Ρίτσος
Το τέλος των Σειρήνων
Τίποτα δεν πετύχανε οι Σειρήνες. Ο Ορφέας με το τραγούδι του
κράτησε τους συντρόφους του. Μονάχα ο Βούτης, ο ασυλλόγιστος,
ρίχτηκε στο νερό πλέοντας με γοργές οργιές για τ’ ακρογιάλι. Μα κι εκείνος
δεν κακοπέρασε. Τον περιμάζεψε η θεά απ’ τα κύματα
και πλάγιασε μαζί του. Έτσι γεννήθη ο Έρυκας. Όσο για τις Σειρήνες,
αυτές απ’ το κακό τους πέσανε στη θάλασσα και γίναν βράχοι.
Γύρω τους έπλεαν τα μεγάλα κίτρα που ’χανε κυλήσει απ’ το καράβι
κίτρινα κίτρινα σαν πρόσωπα πνιγμένων φόβων.
Σάμος, 16.Ι.65
Στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.
