[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιάννης Ρίτσος
Όπως τότε
Επάνω, απ’ το γυναικωνίτη, ανοίξαν το παράθυρο.
«Σταμάτα πια», του φώναξαν. «Παράτα τα
τα βάσανα των Δαναών. Βαρεθήκαμε». Ο τυφλός
άνοιξε τ’ άσπρα μάτια του, κοίταξε το παράθυρο, στέριωσε
στο γόνατό του τη λύρα και συνέχισε το ίδιο τραγούδι.
Μαζί ακουγόταν η σιωπή των γυναικών πίσω απ’ τα τζάμια,
η χτένα του αργαλειού, το αδράχτι, η ανέμη.
Η χειμωνιάτικη λιακάδα χαραζόταν από γρήγορους ίσκιους —
μαύρες κλωστές, τηλεγραφόξυλα, πουλιά και βέλη.
Σάμος, 7.Ι.65
Στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.
