Γιάννης Τζανής

Η Καλυψώ

Έτσι ορίσαν τελικά οι Θεοί
Κι ο Οδυσσέας
Δεν πέρασε απ’ το κατώφλι της αθανασίας.
Ίσα που γεύτηκε μες στην σπηλιά
Το θεϊκό σπαρτάρισμα...

Ύστερα, πελεκώντας και καρφώνοντας
Τραγούδια για τη θάλασσα,
Ποιήματα για της αγάπης τον καημό,
Έφκιαξε μια σχεδία
Και κίνησε γυμνός για το θνητό χαμόγελο
Που χρόνια τον περίμενε...

Κι η Καλυψώ, η αγέρωχη θεά,
Γύρισε οριστικά στον αργαλειό της.

Γιάννης Τζανής. 1993. Παρὰ θῖν ἁλὸς (Η ραψωδία της θάλασσας). Θεσσαλονίκη: Μπίμπης.