Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Λένα Παππά

Οδυσσέας


Χόρτασα ιλίγγους και φυγή
με κούρασαν πολύ
οι γοητείες και τα αινίγματα του κόσμου
(όσο απίστευτο κι αν φαίνεται
κουράζουνε οι γοητείες).
Τώρα γυρίζω πίσω
δεν έχω άλλη Κίρκη ν’ αγαπήσω
άλλη Ναυσικά να ναυαγήσω
να κινδυνέψω άλλες Συμπληγάδες.

Πόσο, πόσο είναι δύσκολος ο Γυρισμός
αυτή η παραδοχή του «Ώς εδώ»
— πιο δύσκολος απ’ όλα τα ταξίδια.
Αλλά επιτέλους τέλειωσα με μένα
γλίτωσα από το ωραίο κεντρί
που μου ’μπηξαν στο στήθος οι Θεοί
και μ’ έκαναν
σε αισθήματα και χρόνια να περιπλανιέμαι
και να κινδυνεύω
τόσο φριχτά, τόσο μεθυστικά να κινδυνεύω.
Τώρα γυρίζω πίσω και κατακαθίζω
καθώς η μούργα στο μπουκάλι
γυρίζω πίσω και πετρώνω
καθώς η λάβα του ηφαιστείου.

Εξάντλησα όλα τα ταξίδια
και τις επιθυμίες μου όλες
τις θάλασσες εξάντλησα ο πολύπαθος.
Ίσως δεν είμαι πια ο Οδυσσέας
— σίγουρα αυτός ο Οδυσσέας που ξεκίνησα δεν είμαι
έφυγα άλλος κι άλλος πια επιστρέφω.
Μα δε με νοιάζει· ο απαυδημός γλυκά γλυκά
όλους τους ξέφρενους, τους ξέφραγους
στο τέλος τούς κερδίζει
κι είναι τόσο σοφό αυτό — αναλογιστείτε
πόσο ακόμα θ’ άντεχε η Πηνελόπη
αν αργούσα κι άλλο
αν ώς το τέλος της ζωής μου θαλασσοδερνόμουν.
Κι ο πιο μεγάλος άνεμος κοπάζει κάποτε
όσο κι αν έπνιξε καράβια κι αν ξερίζωσε άνθη
έναν τεράστιο κουρνιαχτό κι αν σήκωσε
τυφλώνοντας τον ήλιο.

Γυρίζω πίσω, μέσα μου γυρίζω
κι αυτό νομίζω
είναι το πιο μεγάλο τόλμημά μου απ’ όλα.

Λένα Παππά. 2001. Τα ποιήματα. Γ΄ τόμος. Αθήνα: Αρμός.