[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Λένα Παππά
Οδύσσεια
Αντάλλαξα
με φαντασία την πραγματικότητα
κι έχασα την εδώ ζωή μου.
Τα όνειρα με πήγαν σ’ άλλον ήλιο
σ’ άλλον ουρανό
— δεν είμαι πια αυτού του κόσμου.
Μα ποιός την ξέρει την καρδιά του
τα αισθήματα ροές αστείρευτες
μας πλημμυρίζουν·
φυσώντας κόκκινοι άνεμοι του αίματος
με ταξιδεύουν και με κινδυνεύουν
ολοένα
ποτέ δε φτάνω πουθενά ν’ αράξω
κι εγώ η πολύπαθη σ’ ένα νησάκι
— σπιτάκι ασβεστωμένο με πορτούλα γαλανή
να περιμένει
βασιλικό στο πεζουλάκι
και κυρά βρυσούλα στην αυλή
Μονάχα
από βυθό σε αφρό
σκαμπανεβάζοντας ατέλειωτα ολοένα ναυαγώ
με σαγηνευτικές κι επίβουλες
ένθεν και ένθεν τις Σειρήνες.
Λένα Παππά. 1997. Τα ποιήματα. Β΄ τόμος. Αθήνα: Αρμός.
