Κλείτος Κύρου

Ερμής

Μια μορφή εκδίκησης

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ να διαβεί το δάσος όμως εκεί τον παραμόνευε ο έρωτας με τις δικές του προσλαμβάνουσες ίσως να ’ναι και ο ταμίας των ψυχών έκανε μια σκέψη καθώς λέξεις μεθυσμένες τραύλιζαν πάνω στα δόντια του σε λίγο άρχισε να βουτάει σε αποστάγματα περιστεριών έπεφτε διαρκώς θύμα παραθλάσεων

Προχωρώντας άνοιγε το δρόμο του ανάμεσα σ’ ένα ανόμοιο πλήθος ανθρώπων ήταν εκεί παλιοί του γνώριμοι απ’ τον στρατό κι από την τράπεζα ήταν ακόμη βοσκοί και οδοιπόροι κλέφτες και κάπηλοι μορφωμένοι και γυρολόγοι ρήτορες και αγαπητικοί κι έφερνε από μακριά ο αγέρας αρώματα αγιοκλήματος και λεμονιάς

Με την πάροδο του χρόνου το εύρος της μνήμης ανοίγει ολοένα σα ριπίδι παγονιού συλλογιζόταν τον πρώτο του γάμο συλλογιζόταν τον συμμαθητή του της οδού Μπιζανίου εκείνον με τους βάναυσους αγκώνες που όλα τ’ άφησε στη μέση συλλογιζόταν την Ιφιγένεια που τόσο μικρή αποτόλμησε ένα τέτοιο ταξίδι κάθε ηλικία έχει ένα δικό της τρόπο ν’ αγαπάει κάθε άνθρωπος πεθαίνει με τον τρόπο του

Και τώρα μέσα στην ευτέλεια του ενικού να έχει σημάνει πάλι ο συναγερμός άλλοι να τρέχουν προς τα κρηπιδώματα άλλοι να φορούν πιζάμες και να περιμένουν κι άλλοι εξ εφόδου να κυριεύουνε μια εύφορη λουρίδα ακρογιαλιάς και να πέφτουν έρμαιοι του έρωτα μέσα σε αλαλαγμούς πριν απ’ τη βραχνή σιωπή

Πίσω από τ’ ασφοδίλια ένας πέτασος κι αντιληφθήκαμε αμέσως απ’ το θρόισμα του αυλού το αιφνίδιο πέρασμά σου ω ηγήτορ ονείρων κερδώε υπνοδότη και δολοφραδή δώσε μια εξήγηση στα πάθη μας ερμήνευσε τα όνειρά μας στείλε μας ένα κάποιο μήνυμα

Κλείτος Κύρου. 1992. Περίοδος χάριτος. Θεσσαλονίκη: Χειρόγραφα. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κλείτος Κύρου. 1997. Εν όλω. Συγκομιδή (1943–1997). Αθήνα: Άγρα.