Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

  Γενικός συμφραστικός πίνακας

Αναζήτηση για: "Υ"

Βρέθηκαν 1.485 λημματικοί τύποι [301 - 320]
υπακοές (1)
ΠΑΛ ΔΤΣ00 05 0053 012στα ζυγιάσματά μας. | Και σηκωμοί και υπακοές τα δικά μας | χέρια σε Λευτεριά και
υπακοή (13)
ΠΑΛ ΔΩΔ00 00 0001 255δεν το είπες, | όχι από μιαν ήμερην υπακοή. | Δυνατή από βούληση είσ’ εσύ,
ΠΑΛ ΣΑΤ00 01 0009 011και Ωραιότη, | Ταπεινοσύνη, Γνώση, Υπακοή. | Σ’ ένα πρόστασμ’ ακούνε, στερνοί,
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0007 200ξεχνάει | ανταποδίδοντας τον ήλιο στην υπακοή σου | κρεμώντας τους λευκούς κύκλους
υπάκοη (2)
ΡΙΤ ΧΡΤ07 02 0042 004ζεστασιά. | Κι η καρέκλα του υπάκοη | με τέσσερα πόδια.
ΣΙΚ ΠΣΖ02 04 0002 108σφιχτός | »και να τη σύρει υπάκοη στην πηγή | ώς κάτου απ’ την ανάβρα των πολύτρομων
υπακοής (2)
ΡΙΤ ΜΒΑ09 00 0001 130οι πέρφανες της υπακοής που παίρνανε το γδικιωμό τους με τη μουγγαμάρα τους γι’
ΣΙΚ ΠΣΖ02 04 0004 100»Στ’ αφαλοδέσι σου ο ρυθμός της υπακοής. | Μες στα ρουθούνια σου πνέει φλόγα
υπάκοο (6)
ΠΑΛ ΑΣΖ00 08 0003 009σας, λύκοι. | Εμένα ονειρευτήκατε υπάκοο στόμα, σκλάβο | για το ξεφάντωμά σας;
ΣΙΚ ΛΥΡ01 05 0002 032έν’ αμέτρητο με κύκλωσε κοπάδι, | κι υπάκοο και τρανό | —στ’ ώριο πλευρό μου ως
ΣΙΚ ΛΥΡ01 05 0010 006κάποτε το βλέμμα | το μαύρο και το υπάκοο προς εμένα, | σα να ’λεε: «Πώς σ’
ΣΙΚ ΠΣΖ02 02 0002 177Σου παρθένα | εναντιωμένο κι όμοια υπάκοο | με το μέτωπο σκυφτό σαν άτι
ΣΙΚ ΠΣΖ02 02 0002 191δαυλιά κρυμμένα στην ασβόλη, | μ’ ένα υπάκοο βόγκο | σφιχτοκλειώντας την αγκάλη
ΣΙΚ ΛΥΡ02 02 0005 054μικρό παιδί, ανασκώθηκε κι εκείνο | υπάκοο, μη μαντεύοντας ακόμα | του πόνου του το
υπάκοοι (1)
ΠΑΛ ΦΛΟ00 02 0010 128ήταν | κάλπικοι, ψεύτες, με το φως υπάκοοι δουλευτές μου, | και με τη νύχτα
υπάκοος (1)
ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0004 159μας, ’πό τούτη τη στιγμή· | κι εγώ, ο υπάκοος του Θεού κι αρραβωνιαστικός σου,
υπάκοου (1)
ΠΑΛ ΠΕΡ00 04 0014 005Μα η λέξη, απλή και ταπεινή, του υπάκοου το προσκύνημα, | σα γλώσσα ακαταμάχητης
υπάκουα (13)
ΠΑΛ ΒΩΜ00 03 0005 133από τα σιδερένια | κάγκελα μέσα, υπάκουα τ’ αφρικανά λιοντάρια. | Ω δαμαστή, τα
ΠΑΛ ΒΩΜ00 04 0002 120όνομα, όλα τ’ άλλα, | θένε δε θένε, υπάκουα το σάλεμα προσμένουν | κάποιου χεριού,
ΠΑΛ ΠΡΚ00 02 0005 006και τί φύλλα χλωρά, | ανυπόταχτα, υπάκουα, στοχασμένα, ορατά! | Πια δε θέλω τα
υπακούει (7)
ΠΑΛ ΑΣΖ00 05 0012 015ο στρατιώτης ο άγνωμος που αρώτητα υπακούει | σε μιαν αλήθεια υπέρτατη δεν είναι
ΠΑΛ ΠΡΚ00 04 0011 080γνώμη, μόνος που ζει | να υπακούει όποιος ξέρει, | να θέλει όποιος μπορεί.
ΕΛΥ ΜΙΝ00 04 0003 014Δίες τον κεραυνό | Και ο κόσμος σού υπακούει. Εμπρός λοιπόν | Από σένα η άνοιξη
ΕΛΥ ΜΙΝ00 07 0008 να τ’ αγγίξεις οπόταν η φύση σού υπακούει.Κι από τη φύση — αλλά θέλει να ξέρεις
ΕΛΥ ΔΥΛ00 00 0006 013Εξαναγκάζεται ο Μεσημβρινός να του υπακούει | Τολύπες ρόδινες ο γαλανός καπνός
ΡΙΤ ΠΡΣ03 01 0003 100ένα κράνος από νερό, αυτός | δεν υπακούει, δεν παραδίδεται, δεν παραιτείται. | ✳
ΡΙΤ ΠΥΛ07 00 0001 451τα πάνω. | Η κλείδωση στο γόνατο δεν υπακούει. Μια αράχνη. Δυο αράχνες. Πόσα πόδια
υπακούεις (1)
ΣΝΠ ΝΧΤ02 02 0017 Σε τί κανόνες, σε τί νόμους υπακούεις;Γιατί δεν γκρεμίζεις αυτό το καλοστημένο
υπάκουες (1)
ΠΑΛ ΠΟΜ00 06 0020 055Νόμου που ρυθμίζει όλα του κόσμου, | υπάκουες είναι. Αλλάζουν οι αιώνες. | Από δάση
υπάκουη (2)
ΠΑΛ ΠΡΚ00 02 0016 149αχτίδα ελληνική, | πώς την Ελένη υπάκουη και γέρος πώς φιλείς! | Εσύ και ο Φάουστος
ΠΑΛ ΠΕΡ00 05 0002 033το άσμα του· κι αυτή | δαμασμένη υπάκουη πάει στα θριαμβικά | βρόχια του με τ’
υπάκουο (13)
ΠΑΛ ΤΑΦ00 05 0001 011την προσευχή ζωντανή και το χέρι του ελέους υπάκουο. | Κι έβαλ’ απλό κι από ξύλο
ΠΑΛ ΔΣΣ00 02 0005 056του Νόμου που μαγνήτης | υπάκουο τον κρατά. | Δεν απομένει ασάλευτο
ΠΑΛ ΔΣΣ00 07 0012 009να κάνει, | μηδέ το σφυροχτύπημα στο υπάκουο απάνου αμόνι, | που είναι για κάθε
υπάκουοι (2)
ΠΑΛ ΒΩΜ00 06 0007 060βλέποντας το χέρι | που δείχνει, υπάκουοι, | τη δύναμη να παίρνουν που τον κάνει
ΠΑΛ ΒΩΜ00 06 0008 035και ανήσυχοι μπροστά σου, | και υπάκουοι κι ανυπόταχτοι, μαζί παιδιά και αφέντες,
υπακούοντας (2)
ΡΙΤ ΜΑΡ06 02 0049 002ολότελα, | παίζοντας τάχα, ωστόσο υπακούοντας σε κάτι | που το γνωρίζαμε κι εμείς.
ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0004 155σηκώνεται πάλι και πορεύεται | υπακούοντας στο λουρί της, στους κρίκους της, στα δόντια της,
υπάκουος (3)
ΠΑΛ ΔΩΔ00 00 0010 156Πίνει το γάλα σου ο πολίτης | και υπάκουος μ’ εσένα ζει, | κι ελεύτερος με την ψυχή
ΠΑΛ ΦΛΟ00 02 0008 238πράος, υπομονετικός, και γαληνός και υπάκουος, | αμίλητος, λυπητερός, νεκρό σα να
ΠΑΛ ΠΕΡ00 02 0014 015ποιητής, | ελεύθερος, του στίχου μόνο υπάκουος, | διαλέει το λόγο,
υπακούουν (2)
ΕΛΥ ΕΤΕ00 02 0005 008μου, βρεθεί ο Θεός | Κι όμως όλα μού υπακούουν | Και οι όρθιες καλαμιές και το
ΕΛΥ ΟΞΩ00 00 0013 032«αγάπη» δεν· «αιώνιο» δεν. Δεν | Υπακούουν τα πράγματα στα ονόματά τους. Πλησιέστερα του σκοτωμού
υπάκουους (1)
ΠΑΛ ΔΩΔ00 00 0003 021κι όλους τους καιρούς· | πώς, υπάκουους τους δαιμόνους, | τους λαούς των ξωτικών,
υπακούσαν (1)
ΣΙΚ ΛΥΡ02 03 0004 043τάχατε οι ρυθμοί της πλάσης | δεν υπακούσαν στο τεράστιο πάθος | πὄχει αναθρέψει η