Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
5
Ω! η αμαρτία που δε μπορεί σα στέκει μέσα μας φωλιασμένη, παρά να φύγει, να λυτρωθεί, καπνός να γένει, 5 Ω! η αμαρτία που δε μπορεί για να γλιτώσει και ν’ αλαφρώσει κι εμάς τους ίδιους,— βαριά, πυρή, προτού μας λιώσει, Ω! η αμαρτία που δε μπορεί 10 σαν ανεβαίνει, σαν ξεχειλίσει, παρά μιαν άλλη ψυχή να βρει να την ποτίσει, Ω! η αμαρτία σαν πάει να βγει, που και τον ίσκιο της τον τρομάζει, 15 και που την όψη της αχνοσβεί και τη σκεπάζει, Ω! η αμαρτία που πάει να βγει κάτω από πέπλους· το πρόσωπό της παιδούλα· δράκοντας το κορμί 20 αιματοπότης. Ω! η αμαρτία που δε μπορεί κρυφή ή δειγμένη να ζήσει ως θέλει, τι σαν το θάνατο είναι μαζί και σαν το μέλι. |
