Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ανθους
| Ιλ. 2.89 | ...μέσ᾽ απ᾽ τον τρύπιο βράχο, | και στους ανθούς τους ανοιξιάτικους τσαμπιά τσαμπιά... |
ανθουσε
| Ιλ. 10.134 | ...φαρδιά, κι απάνω της πυκνό το χνούδι ανθούσε · | και το γερό κοντάρι αρπάζοντας το... |
| Ιλ. 11.669 | ...τι πια μαθές δεν έχω | τη δύναμη που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί μου. | Νιος νά... |
| Οδ. 11.394 | ...τον είχε παρατήσει | κι η ανάκαρα που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί του. | Κι όπως... |
| Οδ. 21.283 | ...αν μού ᾽χει μείνει, | η ανάκαρα που ανθούσε κάποτε στο λυγερό κορμί μου, | γιά μου... |
ανθρωπινα
ανθρωπινες
| Οδ. 9.374 | ...κι ανάβλυζαν κρασί και βούκες σάρκες | ανθρωπινές απ᾽ το λαρύγγι του, και ξέρναε... |
ανθρωπινη
| Ιλ. 19.407 | ...εσούρνονταν, ξεφεύγοντας τη ζεύλα· | τι ανθρώπινη λαλιά τού εχάρισεν η κρουσταλλόχερη... |
| Οδ. 9.347 | ...γεμάτο μαύρο: | “Κύκλωπα, εγεύτης σάρκα ανθρώπινη · γιά πιες κρασί από πάνω, | να μάθεις... |
| Οδ. 10.395 | ...είχαν ξεφυτρώσει. | Και πήραν όψη πάλι ανθρώπινη κι ομπρός σου τους θωρούσες | πιο... |
| Οδ. 19.545 | ...της στέγης, | και με λαλιά μιλούσε ανθρώπινη και με παρηγορούσε: | “Κόρη του... |
ανθρωπινο
| Οδ. 22.19 | ...μεμιάς απ᾽ τα ρουθούνια | το αίμα το ανθρώπινο , και πέταξε μακριά του το... |
ανθρωπισιο
| Οδ. 10.136 | ...θεά τρανή, ωριοπλέξουδη και με ανθρωπίσιο λάλο, | η ομόσπλαχνη αδερφή του... |
ανθρωπο
| Ιλ. 17.19 | ...απηλογήθη: | «Η καυκησιά η πολλή στον άνθρωπο και πώς δε στέκει, θε μου! | Τόση δεν... |
| Ιλ. 17.446 | ...έρμους; | Πλάσμα κανένα από τον άνθρωπο πιο δύστυχο δεν είναι | άλλο στη γης,... |
| Ιλ. 21.215 | ...περνάς και στην αγριάδα | κάθε άλλον άνθρωπο , τι οι αθάνατοι σε παραστέκουν... |
| Ιλ. 23.104 | ...στον Άδη ακόμα | ψυχή και διακαμός στον άνθρωπο , κι όμως ζωή καθόλου! | τι όλη τη... |
| Ιλ. 24.49 | ...μερώνει, | τι οι Μοίρες την καρδιά στον άνθρωπο βασταγερή τη δώσαν. | Όμως αυτός το... |
| Οδ. 1.66 | ...θείο; | Περνάει στο νου κάθε άλλον άνθρωπο , και πιο απ᾽ τους άλλους έχει | θυσίες... |
| Οδ. 4.142 | ...ως τώρα | να μοιάζει τόσο με άλλον άνθρωπο ―σαστίζω που τον βλέπω― | καθώς αυτός... |
| Οδ. 4.236 | ...παιδιά, ο θεός στον άνθρωπο τη μια αγαθά μοιράζει, | ο Δίας, την... |
| Οδ. 7.144 | ...αντάρα. | Κι αυτοί τα χάσαν ξένον άνθρωπο θωρώντας μες στο σπίτι, | και μείναν... |
| Οδ. 9.190 | ...θεόρατος που τά ᾽χανες, δε θύμιζε άνθρωπο , όχι, | που τρώει ψωμί, μονάχα... |
ανθρωποθροφουσα
| Ιλ. 1.155 | ...ουδέ στη Φθία την παχιοχώματη, την ανθρωποθροφούσα , | ποτέ τους τα σπαρτά μού... |
ανθρωποι
| Ιλ. 1.403 | ...θεοί τον κράζουν Πολυδύναμο κι οι ανθρώποι από την άλλη | Αιγαίωνα, τι περνάει στη... |
| Ιλ. 4.41 | ...που θα κάθουνται δικοί σου μέσα ανθρώποι , | άσε με λεύτερο, την όργητα μη μου... |
| Ιλ. 5.303 | ...δυο μαζί δε θα τη σήκωναν απ᾽ όσοι ανθρώποι ζούνε | τώρα στη γη· μ᾽ αυτός ανέκοπα... |
| Ιλ. 9.159 | ...απ᾽ όλους τους αθάνατους τού ᾽χουν οι ανθρώποι αμάχη. | Ας κάνει τώρα το χατίρι μου,... |
| Ιλ. 9.500 | ...με κνίσα | και με σπονδές, γυρίζουν οι άνθρωποι και τη δική τους... |
| Ιλ. 10.186 | ...μεγάλο απ᾽ αφορμή του | σκυλιά κι ανθρώποι ξεσηκώνουνε, και λησμονούν τον... |
| Ιλ. 10.403 | ...πολύ ᾽ναι | θνητοί να τα μερώσουν άνθρωποι και να τα κυβερνήσουν. | Μόνο ο... |
| Ιλ. 10.440 | ...Ν᾽ αρματώνουνται με τέτοια αρμάτα ανθρώποι | δε στέκει· μοναχά σε αθάνατους... |
| Ιλ. 17.77 | ...πολύ ᾽ναι | θνητοί να τα μερώσουν άνθρωποι και να τα κυβερνήσουν· | μόνο ο... |
| Ιλ. 17.644 | ...μες στην αντάρα εβούλιαξαν μαζί κι ανθρώποι κι άτια. | Πατέρα Δία, μα εσύ γιά βόηθα... |