Πήλινο αγαλμάτιο Κενταύρου του 10ου αι. π.Χ. που βρέθηκε σε έναν τάφο στο Λευκαντί της Εύβοιας. Τα πήλινα αγαλμάτια είναι τα απλούστερα από κατασκευαστική άποψη έργα και τα συναντούμε ήδη από τον 10ο αι. π.Χ. κυρίως ως αναθήματα σε ιερά. Τα περισσότερα από αυτά είναι πολύ απλές και άτεχνες μορφές, πλασμένες ελεύθερα με το χέρι χωρίς τη χρήση μήτρας. Υπάρχουν όμως και πιο περίτεχνα πήλινα έργα, ένα από τα οποία αποτελεί και το εντυπωσιακό συγκεκριμένο αγαλμάτιο.
Το αγαλμάτιο, ύψους 36 εκ., αναπαριστά έναν Κένταυρο, μια μυθική μορφή που στο εξής θα εμφανίζεται συχνά στην ελληνική τέχνη. Το αντικείμενο βρέθηκε διαμελισμένο μεταξύ δύο τάφων που χρονολογούνται το 900 π.Χ. Η διακόσμηση του ειδωλίου, που είναι ανάλογη της ευβοϊκής κεραμικής της περιόδου, και ο ντόπιος πηλός μαρτυρούν την καταγωγή του από την Εύβοια, η τεχνική όμως της κατασκευής του (που έχει συσχετιστεί με την Κρήτη) και το εικονογραφικό του περιεχόμενο αντανακλούν ισχυρές ανατολικές επιδράσεις (Πλάντζος, 2011: 44).
Πήλινο αγαλμάτιο Κενταύρου
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Βουτυράς, Μ. & Α. Γουλάκη-Βουτυρά. 2011. Η Αρχαία Ελληνική Τέχνη και η Ακτινοβολία της. Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Σελ. 39, εικ. 25.
- Πλάντζος, Δημήτρης. 2011. Ελληνική τέχνη και αρχαιολογία (1100-30 π.Χ.). Εκδόσεις: Καπόν.



