Οι Τρωάδες είναι η γνωστότερη τραγωδία του Σενέκα του Νεότερου και γράφτηκε κατά πάσα πιθανότητα το 54 μ.Χ. περίπου. Βασίζεται κατά κύριο λόγο στις Τρωάδες και την Εκάβη του Ευριπίδη και εξερευνά την τρέλα του πολέμου, εστιάζοντας στις δοκιμασίες της βασιλικής οικογένειας της Τροίας μετά την πτώση της — την Εκάβη, την Ανδομάχη και τα παιδιά τους. Οι κατακτητές Έλληνες συμπεριφέρονται όπως όλοι οι κατακτητές, βεβηλώνοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Οι γυναίκες της Τροίας, σκλάβες πλέον των Ελλήνων, περιμένουν την επιβίβασή τους στα ελληνικά πλοία. Αλλά τα πλοία παραμένουν καθηλωμένα. Για να υπάρξει ούριος άνεμος, ο Κάλχας, κατά παραγγελία του φαντάσματος του Αχιλλέα, υποδεικνύει την ανθρωποθυσία της κόρης της Εκάβης, Πολυξένης, και του μικρού Αστυάνακτα.
Παρόλο που βασίζεται στις Τρωάδες του Ευριπίδη, ο Σενέκας προσθέτει και την ανθρωποθυσία του Αστυάνακτα και της Πολυξένης από την Εκάβη του Ευριπίδη, καθώς και ένα σκοτεινό υπερφυσικό στοιχείο που διαποτίζει ολόκληρο το έργο και το κάνει τόσο διαφορετικό από αυτό του Ευριπίδη.
Σε κάποιον βαθμό, ο Σενέκας χρησιμοποιούσε αρχαιοελληνικό υλικό για να σχολιάσει πλαγίως τα αίσχη της αυλής του Νέρωνα, και να περιγράψει έναν κόσμο που τον θεωρούσε ριζικά κακό. Επομένως, τα έργα του τείνουν να ειναι περισσότερο απαισιόδοξα και ζοφερά από τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες.
