Το ποίημα ανήκει στην ποιητική ενότητα «Ο θάνατος του Μύρωνα» (1954–1959). Σχετικά με το ποίημα, ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε: «Νομίζω στα "Ερείπια της Παλμύρας" υπάρχει αυτό που ονομάζετε το "ποιητικό μου στίγμα". Αντίθετα με την άποψη ότι όλα φθείρονται με τα χρόνια, το ποίημα μας διδάσκει ότι η ομορφιά αντιστέκεται στη φθορά και παραμένει, ερείπιο ίσως, για να δίνει απόκριση στα βαθύτερά μας αιτήματα. Πράγματι, το μόνο ζωντανό πράγμα στο νεκροταφείo του "Δύσκολου θανάτου" είναι η ομορφιά. Αυτή επιβιώνει σε πείσμα ενός κόσμου "ανάπηρου και παραμορφωμένου"» (Φωστιέρης & Νιάρχος, 1981: 397). Στο πλαίσιο αυτό, σε κάθε περίπτωση, η ποίηση του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου επιβεβαιώνει ότι ο αγώνας και η αγωνία του είναι η ομορφιά ως λύτρωση και καθαρμός (Φωσκαρίνης, 1997: 78).
«Ερείπια της Παλμύρας»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1954-1959
Στοιχεία Έκδοσης:
- Ασλάνογλου, Νίκος-Αλέξης. 1985. Ο δύσκολος θάνατος. Αθήνα: Νεφέλη.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Φωσκαρίνης, Θάνος. 1997. «Οι λέξεις που δακρύζουν». Οδός Πανός 90-91-92 (Μάρτιος-Αύγουστος 1997): 75-84.
- Φωστιέρης, Αντώνης & Θανάσης Νιάρχος. 1985. «Μια συνέντευξη του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου με τον Αντώνη Φωστιέρη και τον Θανάση Νιάρχο». Η λέξη 5 (Ιούνιος 1981): 396-398.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
