Εμπνευσμένο ελεύθερα από τις περιπέτειες του Θησέα, το έργο φέρνει στο προσκήνιο τα δεκατέσσερα θύματα, ετήσιο φόρο υποτέλειας στους Κρητικούς. Αναρωτιούνται για την τύχη που τους περιμένει. Αποτελεί την αφορμή, για τη συγγραφέα, να γράψει για τον Θησέα που αντιμετωπίζει τον Μινώταυρο και παρουσιάζεται, εδώ, ως ένας κοινότυπος ήρωας που τελικά έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό.
Το έργο γράφτηκε για πρώτη φορά το 1932 και δημοσιεύθηκε το 1939 με τον τίτλο "Ariane et l'aventurier" («Η Αριάδνη και ο τυχοδιώκτης») στο περιοδικό Cahiers du Sud. Η συγγραφέας επεξεργάστηκε το έργο ξανά το 1944 και στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 έλαβε πολιτικές συνδηλώσεις και φαίνεται να αποτελεί καταγγελία κατά του Ολοκαυτώματος. Δημοσιεύθηκε στην τελική του μορφή το 1963 από τις εκδόσεις Plon.
