Η συλλογή Φωτιές της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ αποτελείται από εννέα μονολόγους μυθικών προσωπικοτήτων που «συνδέονται» με λόγια μιας συναισθηματικής αφηγήτριας, εν είδει προσωπικού ημερολογίου που περιγράφει μια ερωτική σχέση, για έναν έρωτα που περικλείει τα πάντα και τις αναπόφευκτες συνέπειές του. Οι μονόλογοι είναι σύντομες ομολογίες ατόμων, των οποίων οι πράξεις ωθήθηκαν από έναν τέτοιο καταστροφικό έρωτα.
Η Αντιγόνη επιστρέφει στη Θήβα μετά τον θάνατο του πατέρα της Οιδίποδα και αποφασίζει να θάψει τον αδερφό της Πολυνείκη.
«Οι δρόμοι των Θηβών τραντάζονται από το πέρασμα των αρμάτων μάχης. Εντός των τειχών από την άλλη, ο πόλεμος του Κρέοντα ενάντια στους υπηκόους του είναι, στο ιδεολογικό πεδίο και μέσω της χρήσης αστυνομικής τρομοκρατίας, ακόμη αγριότερος από τη μάχη στις Επτά πύλες.» (Steiner 2001)
