Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Δράμα σε πέντε πράξεις, με θέμα τον έρωτα του νεαρού πρίγκιπα της Τροίας Τρωίλου με την κόρη του μάντη Κάλχα Χρυσηίδα. O Σαίξπηρ χρησιμοποιεί ένα επεισόδιο του Τρωικού πολέμου, για να συνθέσει ένα έργο αντιπολεμικό, γεμάτο εντυπωσιακές σκηνές, αλλά κυρίως για να απομυθοποιήσει τους ηγέτες του πολέμου. Μικροπολιτικές σκοπιμότητες, λυκοφιλίες, εφήμερες συμμαχίες και ανοησία χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των «μεγάλων πολεμιστών», ενώ την ίδια στιγμή τα όποια υγιή και άδολα συναισθήματα ισοπεδώνονται.
Μέσα στη δεκαετία 1930-40 δημοσιεύεται η μετάφραση του έργου από τον Μ. Ν. Δαμιράλη σε απλή καθαρεύουσα, χωρίς να δηλώνεται ο χρόνος έκδοσης. Προφανώς έγινε στο τέλος του προηγούμενου ή στις αρχές του αιώνα, πριν το κίνημα των δημοτικιστών του Νουμά επιβάλλει τη δημοτική και στις μεταφράσεις των ξένων θεατρικών έργων. Το ίδιο έργο δε, σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα (Τρωίλος και Χρυσίδα) δημοσιεύεται σε συνέχειες στην Αγγλοελληνική Επιθεώρηση και εκδίδεται αυτοτελώς την επόμενη χρονιά: Βασίλης Ρώτας, Σαίξπηρ, Τρωίλος και Χρυσίδα. Εισαγωγή και μετάφραση. Ίκαρος, Αθήνα 1952 (επανεκδίδεται το 1972). Το 1983 ανεβαίνει από το Κ.Θ.Β.Ε.