Ο ποιητικός χρόνος του πολύστιχου ποιήματος «Κασσάνδρα» του Σίλλερ είναι οι χαρούμενες προετοιμασίες του γάμου της Πολυξένης, κόρης του Πριάμου, με τον Αχιλλέα. Πρόκειται για το μικρό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο κυριαρχεί στην Τροία η χαρά της ζωής, συνοδευόμενη από την ελπίδα, ότι μέσω του γάμου της Πολυξένης με τον Αχιλλέα θα τερματιστεί ο πόλεμος. Ωστόσο, ήδη από την πρώτη στροφή προδιαγράφεται τόσο ο θάνατος του Αχιλλέα όσο και η καταστροφή της Τροίας. Ο Σίλλερ πετυχαίνει αριστοτεχνικά τα στενά όρια μεταξύ της ζωής και του θανάτου, μεταξύ της αισιοδοξίας και της απόγνωσης. Η Κασσάνδρα έχει προβλέψει την καταστροφή, αλλά αναγκάζεται να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, χωρίς να μπορεί να επέμβει. Έτσι, στον μονόλογό της αυτόν εκφράζει τη μοναξιά της και την απογοήτευσή της. Και ο ίδιος ο αναγνώστης, μέσα από τα μάτια της Κασσάνδρας, βλέπει μέσα σε έναν κόσμο άδειο και επικίνδυνο χωρίς κανένα ίχνος παρηγοριάς.
«Κασσάνδρα»
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μαρκοράς, Γεράσιμος. 1950. Άπαντα. Επιμ. Γεώργιος Βαλέτας. Αθήνα: Πηγή. Τίτλος πρωτοτύπου: «Kassandra» (1802).
- Σταύρου, Θρασύβουλος. χ.χ. Στο ζυγό του στίχου μου. Μεταφράσεις ποιημάτων. Αθήνα.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Bartl, Andrea. 2009. "Nur der Irrthum ist das Leben, / Und das Wissen ist der Tod." Schillers 'Kassandra' und die Krisensignatur einer Epochenschwelle". Goethezeitportal.
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
