Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Λουλούδια της μοναξιάς (1927). Γενικά, στο έργο του Σωτήρη Σκίπη συναντάμε μεγάλη ποικιλία επεισοδίων από τον μύθο της Ελένης. Στο συγκεκριμένο ποίημα ο Σωτήρης Σκίπης εμφανίζει την Ελένη να παραμένει ερωτευμένη με τον νεκρό Πάρη και να απορρίπτει τον έρωτα του Μενέλαου (Βαρελάς, 2001).
«Τραγούδι της Ελένης»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1927
Στοιχεία Έκδοσης:
- Σκίπης, Σωτήρης. 1927. Λουλούδια της μοναξιάς. Παρίσι: Le Puy-en-Velay. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Σωτήρης Σκίπης. 1950. Κασταλία κρήνη. Εκλογή (1900-1950). Τόμος Β΄. Αθήνα.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Βαρελάς, Λάμπρος. 2001. «Ο μύθος της ωραίας Ελένης στη νεοελληνική ποίηση: Από τον Παλαμά έως τον Ρίτσο». Στον τόμο Μνήμη Γ. Π. Σαββίδη. Θέματα νεοελληνικής φιλολογίας: Γραμματολογικά, εκδοτικά, κριτικά. Πρακτικά της Η΄ Επιστημονικής Συνάντησης (11-14 Μαρτίου 1997). Αθήνα: Ερμής. 333-343. Και στην ηλεκτρονική διεύθυνση ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νεότερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία: Αλμπέρ Σαμαίν, "Ελένη" [Α 25].
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
