Στο συγκεκριμένο ποίημα ο ποιητής εμφανίζεται ως διάδοχος όχι μόνο του Ομήρου, αλλά και του ίδιου του Οδυσσέα, θέμα που εμφανίζεται σε διάφορα τμήματα του Αλαφροΐσκιωτου. Η στενή σχέση Σικελιανού-Οδυσσέα ενδυναμώνεται και από το στοιχείο της εντοπιότητας. Πιο συγκεκριμένα, ο Σικελιανός θεωρεί τον Οδυσσέα καταγόμενο από τη Λευκάδα, ενστερνιζόμενος την άποψη ότι η ομηρική Ιθάκη είναι η νεότερη Λευκάδα και όχι η νεότερη Ιθάκη. Στο πλαίσιο αυτό, αποστρέφεται στο νησί της Λευκάδας, η οποία αναγνωρίζεται από τη μνεία του ανέμου Λευκάτα, και αναγνωρίζει την υποχρέωσή του για την προστασία της γλαυκομάτας θεάς Αθηνάς, υποχρέωση που επιτάσσει η κοινή με τον Οδυσσέα λευκαδίτικη καταγωγή του.
«Ο βαθύς λόγος»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ 20ός αι / 1909
Στοιχεία Έκδοσης:
- Σικελιανός, Άγγελος. 1965. Λυρικός Βίος. Επιμ. Γ. Π. Σαββίδης. Τόμ. Α΄. Αθήνα: Ίκαρος. 1η έκδ. Άγγελος Σικελιανός. 1909. Αλαφροΐσκιωτος. Αθήνα: τυπ. Π. Δ. Σακελλαρίου.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Ricks, David. 1993. «Σικελιανός: Η ομηρική κληρονομιά». Στο Η σκιά του Ομήρου. Δοκίμιο για τη νεοελληνική ποίηση (1821-1940). Μετάφραση: Αριστέα Παρίση. Αθήνα: Καρδαμίτσας. 85-99. [αγγλ. έκδ.: Cambridge University Press, 1989]. Και στον συγκεντρωτικό τόμο Εισαγωγή στην ποίηση του Σικελιανού. 2011. Επιμ:. Ε. Καψωμένος. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. 339-351.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
