Στην παρωδία αυτή ο αφηγητής παρακολουθεί στην Επίδαυρο μια παράσταση της τραγωδίας του Ευριπίδη Ηρακλής Μαινόμενος, περιγράφει με ανατρεπτικό τρόπο το δράμα και ξετυλίγει με σατιρικό τρόπο τις σκέψεις του για την τύχη του μυθικού ήρωα, εάν αυτός ζούσε στη σύγχρονη Αθήνα. Ως μέσα διακωμώδησης χρησιμοποιεί την υπερβολή και την ανατροπή του λογοτεχνικού κανόνα μέσω της διακωμώδησης του είδους της κλασικής τραγωδίας. Στο έργο διακρίνουμε το προσωπικό σατιρικό ύφος του Μ. Μποσταντζόγλου (γνωστού ως Μποστ) και το ιδιότυπο γλωσσικό του ιδίωμα. Με τις αφηγήσεις του ο σκιτσογράφος και κειμενογράφος αποσκοπεί στο να διακωμωδήσει τα ήθη του Έλληνα μικροαστού και γενικά της νεοελληνικής κοινωνίας.
«Ηρακλής Μαινόμενος»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1960-1965
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μποσταντζόγλου, Μέντης. 1998. Πεζά κείμενα (1960-1965). Αθήνα: Ερμής.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Βιβλιοθήκη. Ανθολόγιο λογοτεχνίας. «Ηρακλής Μαινόμενος. Μποστ».
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία